Vanaf dinsdag nacht kreeg ik weer last van een oudere kwaal; buikpijn door diverticulitis (uitstulpingen aan de dikke darm; lees symptomen en mogelijke behandeling door op de link te klikken).
Eigen schuld dikke bult, dat ik hier nu last van heb. Zoals Nisargadatta zo mooi verwoord: Pleisure brings us to sleep, pain wakes me up; if I do not want to suffer.... vul zelf maar in. Elke keer wordt ik er weer met m'n neus op geduwd; een harde waarheid.
Ik was dus onachtzaam met wat ik at (niet strikt koolhydraatarm volgens het SC dieet; "ja, het was Pasen met lekker Paasbrood etc.") en ik had een paar dagen de stoelgang even uit het oog verloren.
Dus gevolg, hevige buikpijn en 37.9 verhoging die aanvoelde als hogere koorts (koud en rillerig).
Lopen was er even niet bij, want dat deed te veel pijn. Dus op helder vloeibaar dieet en rusten.
Opmerkelijk is dat het ene pijntje de aandacht volledig weet op te eisen en daarmee weghaalt bij het andere (genezing van het gehechte borstbeen), waardoor die geen aandacht meer krijgt.
Het gevecht om aandacht van diverse ontevreden lichaamsonderdelen vindt trouwens altijd plaats en ook daar is goed bestuur van groot belang.
Gelukkig is de pijn inmiddels gezakt (was vrijdag al dragelijker geworden, waardoor ik weer actiever kon worden). Nu is het nog niet helemaal weg, maar wel voldoende om weer te kunnen wandelen.
Volgende week maandag ochtend op de fiets om te testen wat m'n conditie is.. Daarna intake voor fysio revalidatie programma. Ben benieuwd wat daar uit de bus komt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten