Alles is goed verlopen. Vanaf 19 uur mocht Emile weer uit z'n bed, dus ben ik wat later gegaan, alhoewel dat ook zeker ingegeven was door het verkeersinfarct rondom Utrecht vandaag. Een uur in de auto, voor iets wat in 20 minuten kan, werd me iets te gortig. Meer nieuws vast wel morgen.

De Ok is morgen niet beschikbaar, dus nu wordt de pacemaker al vandaag geplaatst, maar dan zonder algehele verdoving. De planning is 14 uur. Vanochtend heeft de cardioloog op verzoek van Emile nog even geprobeerd of het hart het echt niet zelf doet: nee dus. Dus een pacemaker is echt noodzakelijk. Ik ga om 17 uur weer op bezoek om te kijken hoe het verlopen is. Morgenochtend wordt er een foto gemaakt, om te kijken of alles op z'n plek zit.

Vrijdag wordt de pacemaker geplaatst, waarschijnlijk 's middags. Eind van de middag kan Emile dan al weer terug op de afdeling zijn. De ingreep gebeurt onder narcose. Onder normale omstandigheden kan Emile dan zaterdagavond of zondagochtend weer naar huis.

Op basis van de openhartoperatie zou hij nu al naar huis kunnen, behalve dan dat hij nog niet kan douchen en traplopen door de externe pacemaker. Zonder die pacemaker zou hij dat al wel hebben kunnen doen en dan dus naar huis mogen. Nu is het dus alleen even wachten op de pacemaker...

De artsen zouden vandaag bespreken of een definitieve pacemaker noodzakelijk is. Op dit moment komt de AV-pulse helemaal niet door, vaak herstelt zich dat na de operatie nog, soms ook niet. Dat laatste lijkt het geval te zijn. We hopen morgen te horen hoe lang ze het nog aan willen kijken. Het plaatsen van een pacemaker is een redelijk kleine ingreep (kan met plaatselijke verdoving, afhankelijk van de manier van plaatsen), maar we verwachten dus niet dat Emile al voor het weekend naar huis kan.

Vanwege de vele vragen: als er niks staat, is er niks te melden. Ik heb ook wel eens geen zin om iets te typen, zeker als ik het zo'n beetje moet verzinnen... Binnenkort verwacht Emile zelf weer te gaan bloggen, dus dan gaat het vast beter. :-) De laptop is weer in zijn bezit.

Externe pacemaker staat weer wat lager, vanmiddag even proberen of het nog lager kan, of het hart zelf een ritme weet op te pakken. Vanwege de kortademigheid nog niet trap gelopen, maar dat komt vanzelf wel...

Emile heeft een zware nacht gehad, mede doordat de externe pacemaker het niet meer deed. Het goede nieuws is dat zijn hart zelf al op een hartslag van bijna 50 zat, het slechte nieuws dat de verpleegkundigen wat eigenwijs zijn, waardoor ze niet goed keken en er toch, zoals Emile al zei, een draadje los zat... Verder is het ziekenhuiseten niet je van het, en nogal afwijkend van wat hij normaal eet. Dat geeft dan ook weer de nodige onrust...

Morgen komt er dus familie op bezoek (zondag), en voorlopig wil hij ook nog niet al te veel bezoek en in ieder geval niet meerdere verschillende tegelijk. Hou er dus rekening mee dat je nog even moet wachten. Als hij eenmaal thuis is (hoe lang dat duurt weten we natuurlijk nog niet), wil hij waarschijnlijk ook wel bezoek ontvangen. Geen garanties natuurlijk... In ieder geval bezoek afstemmen met mij, je kunt via de blog ook rechtstreeks emailen (dat lees ik sneller) door bij Bijdragers op mijn naam te klikken en dan op Email.

Vandaag spraken we met een man die al 10 weken in het ziekenhuis was... Brrrr. Ook hier een geval van een borstbeen die weer kapot was gegaan, dat komt regelmatig voor. Laten we hopen dat het goed gaat...

Net als zijn kamergenoten heeft ook Emile nu een band om de borst, waarmee hij kan zorgen dat er niet te veel druk op het borstbeen komt te staan bij het hoesten. We zijn vanavond nog even geweest, maar het is erg druk in de kamer met bezoek zo na een uur of 7....

Morgen (zaterdag) zijn er nog geen bezoekjes gepland (ik ga wel, maar ben nu nog wel flexibel), zondag heb ik nu al twee personen gehoord die willen komen. Kortom, als je nog langs wilt dit weekend, dan kan dat alleen nog op zaterdag, en natuurlijk wel even melden... :-) Maar hij is er vast door de week ook nog wel, en daarna thuis ook nog een hele tijd... Dus mogelijkheden te over. De eerste week na thuiskomst mag hij nog niet naar buiten, de eerste 10 dagen niet alleen zijn.

Emile's ademhaling blijft nog wat suboptimaal (zo klinkt het een stuk minder erg :-)), maar verder gaat alles wel goed. Slapen is moeilijk op een lawaaierige kamer, ook met slaaptablet. Vandaag is hij al meerdere keren kleine stukjes uit bed geweest. Eten gaat zo te zien goed, ook al mag ik nog steeds assisteren bij de lunch (deze keer tomaat snijden en de pakjes van het knäckebröd open maken). Soep naar binnen lepelen mag en kan hij mooi zelf doen, dus toen ben ik weggegaan... (anders krijg ik zelf alleen maar trek).

Emile ligt op kamer G303 (direct na de receptie de eerste deur rechts). Zijn telefoonnummer (die hij deelt met de buurman) is 030-6098441.

Emile ligt op een kamer met 3 andere mannen. Eén van hen vertelde dat zijn borstbeen weer kapot was gegaan door te heftig hoesten, een andere heeft een longontsteking. Kortom, er kunnen zich nog allerlei complicaties voordoen. Emile is nog steeds wat benauwd, maar krijgt daar wel de gebruikelijke medicijnen voor. Dit kan komen door een te veel aan vocht, waarvoor hij dus ook medicijnen krijgt. Verder gaat het goed, nog steeds wel met externe pacemaker. Af en toe proberen ze of die er al af kan, maar op dit moment zakt zijn hartslag dan nog terug naar ongeveer 40. De pacemaker houdt 'm op 80. Maar de arts vond dat het hart een goed ritme heeft, en heeft er dan ook alle vertrouwen in dat dat na verloop van tijd helemaal goed gaat.

Morgenochtend kijken we of hij iets meer bezoek kan/wil ontvangen.

Emile is nu verhuisd naar de afdeling. De waardes waren allemaal goed, maar hij heeft wel wat meer last van benauwdheid, waardoor hij zich niet zo fit voelt. Daarom is het nu nog niet mogelijk om op bezoek te komen. Ik laat weer horen wanneer dat wel kan.

Vanmiddag was Emile uit bed, op de Medium Care. De verwachting is dat hij morgenochtend naar de afdeling verhuist, met zoals het nu gaat. Vanaf dat moment zijn de bezoektijden ruimer en kunnen er dus makkelijker mensen op bezoek komen. Morgen dus meer nieuws over of de verhuizing daadwerkelijk heeft plaatsgevonden...

Emile is vannacht wakker geworden. Zijn tijdsbesef is nog wat in de war, dus vroeg hij op dat moment wanneer het zou beginnen (volgens hemzelf). Toen ik vanochtend aankwam was een arts bezig de laatste drain te verwijderen, die wat hardnekkig was. Dat is uiteindelijk goed gelukt. Terwijl ik er was, moest Emile hoesten, met als gevolg dat de draadjes van de externe pacemaker wat verschuiven. Heel normaal, en de pacemakerexpert kwam er even bij om de instelling aan te passen. Normaal is de hartslag nu 40, de pacemaker houdt 'm op ongeveer 80. Ook alles volstrekt normaal. Vanmiddag verwachten ze Emile naar de medium care te verhuizen en dan vermoedelijk de volgende dag naar de afdeling (G3). Behalve dat hij vindt dat de tijd wel erg langzaam gaat, is hij gewoon helder en niet in de war (wat nog wel eens kan gebeuren).

Operatie is goed verlopen, volgens de planning dus. Morgen hopelijk meer nieuws.

De laatste spullen zijn nu mee naar huis (dus ook de GSM en de PC). Morgen tussen half 9 en ongeveer half 2 vindt de operatie plaats.

Hanke

Van diehard naar dieheart?

Als je me vraagt of ik een diehard (taaie, volhouder) ben (bijvoorbeeld om meer bekendheid te willen geven aan sociocratie en restorative circles) dan ben ik dat misschien op sommige gebieden. Ik besef me dat ik van diehard dan nu de weg ga afleggen naar dieheart. Want het hart wordt straks even stil gelegd en overgenomen (als het goed is) door de hart long functie machine. Een gek idee eigenlijk dat het veel besproken hart wordt overgenomen door een machine opdat de chirurg er rustig aan kan sleutelen.

De ontharingscrème op de borst gloeit na, maar het gehaarte is wel vertrokken onder deze agressieve materie. Vandaag nog een röntgenfoto en een echo die vrijdag was afgezegd zonder argumenten.
Dan nu voorlichting om 10.00 uur en vanaf 5 uur op de zaal blijven in afwachting van bezoek van de chirurg waar ik m'n laatste vragen kan stellen.


Meer nieuws mogelijk later. De tijd nijpt....

In het Antonius

Even wat medische verhalen; als je dat niet wilt ga dan naar ditjes en datjes.

Na een aantal onderzoeken te hebben ondergaan lig ik er nu "in".
Vooraf wil ik vast stellen dat de overweldigende zorg en kennis waarmee ik wordt omringd mij gerust stelt en ook een warm gevoel geeft voor de soms  koel over komende allopathische geneeswijze.

De onderzoeken zoals eerder vermeld waren een Duplex op de halsslagaders
(klik op de link als je meer wilt weten) waarbij gekeken werd of ik geen cholestorolpropjes heb waardoor bij het volgende onderzoek (TC-Doppler onderzoek) er stolsels los zouden kunnen schieten met desastreuse gevolgen.

Bij het TCD onderzoek wordt het effect gemeten op de bloedcirculatie in de hersenen als een van de 2 slagaders wordt dicht gedrukt. Als het goed is zijn de linker en rechter circuits met elkaar verbonden en kunnen ze het van elkaar overnemen als een van de twee geblokkeerd zou raken! Wat een geweldige RAID  configuratie   (Simpele uitleg: redundantie binnen een computer disk configuratie om geen gegevens kwijt te raken als een van de disk defect zou raken).

Ook tijdens de operatie zal een continu monitoring van de hersenactiviteit plaats vinden, kwam ik te weten door verder te vragen of de resultaten van de scan gebruikt werden om ze na de operatie te vergelijken. Dat was dus niet het geval, het was bedoeld om vooraf te weten hoe de hersenen zich gedragen bij afsluiten van een vat. Een mooi vak laborant in de fysiologie: combinatie van techniek en mensenwerk. Er zin meerdere vakken waar ik achteraf in verzeild had kunnen geraken....

Ditjes en datjes
Ongemerkt leer ik steeds meer van het menselijk lichaam kennen wat mij dwingt tot een nog grotere mate van verwondering en respect voor de natuur, of welk woord je eraan wilt geven. Toch het verkeerde vak gekozen, zoals mijn zus Sonja een keer voorzichtig polsde?

Ik zit hier op een terrasje buiten in een hart verwarmende zon dit bericht te tikken. Het aantal afnemende zaken dat ik nog wilde afronden geeft me de gemoedsrust om dit te doen. Tussen twee acculadingen van de laptop in heb ik het boek over het leven van Gandhi weer eens gelezen en me verwonderd over de betekenis van het begrip Sathyagraha wat Dominic Barter ook hanteert: geweldloos verzet en je overgeven aan de heersende wetgeving. Het was een herbeleving van een lang geleden gelezen boek, wat me deed realiseren dat je net zo veel kunt lezen zonder dat het beklijft, zonder internalisatie. Conclusie: ik heb nog heel wat te lezen en ben blij met het kruisen van mijn pad van wat me te wachten staat. Immers dat heeft me de ruimte gegeven om alle boeken te herschikken en door m'n handen te laten gaan.

Het is op afdeling F3 heel rustig, 's avonds 1 verpleegkundige die de hele afdeling runt en 's nachts ook. Fijn dat vrienden en familie de tocht nog voor de operatie naar Nieuwegein ondernemen, waardoor ik toch een gevuld programma tussen de pufjes voor m'n longen door heb!

Ik heb nu bij Vermaat, het restaurant een plekje gevonden waar niet alleen WiFi vrij is, maar ook een stopcontact in de buurt! Ik ben nieuwsgierig of en wanneer ik weer na de operatie een toetsje kan indrukken.

Bezoektijden

Voor degenen die dit weekend op bezoek willen gaan:

Emile ligt op kamer F304. Hij heeft daar een vaste telefoon, GSM gebruik is slechts beperkt toegestaan. Zolang kan je hem bereiken op 0651701285. Een smsje naar Emile sturen is natuurlijk ook een goede oplossing. Verder zal hij dit weekend ook nog gewoon op internet kunnen, dus er volgen vast nog wel berichten van zijn hand.

Adres: St. Antonius Zeiekenhuis, Koekoekslaan 1, 3435 CM Nieuwegein, Tel.: 088 - 320 30 0, route

Bezoektijden zaterdag en zondag: 11-12 uur en 15-20 uur. Wel even vooraf overleggen als je komt...

Hanke

Definitieve opname 18 maart 2011

Deze brief kreeg ik van het ziekenhuis, handig via email:

Betreft: datum opname i.v.m. operatie.

Geachte heer Van Dantzig,

Uw operatie staat gepland op dinsdag 22 maart 2011. U wordt verwacht voor opname op vrijdag
18 maart 2011. Wij verzoeken u allereerst de volgende onderzoeken te laten plaatsvinden:
09.30 uur: Duplexonderzoek v.d. halsvaten
10.30 uur: TCD-onderzoek
12.00 uur Opname op F3 en intake gesprek
13.00 uur: EEG met cct
15.45 uur echocardiogram
 
Voor alle drie de onderzoeken kunt u zich melden bij de balie 3 (klinische neurofysiologie). Daarna wordt u
opgenomen op de verpleegafdeling F3. Wij verzoeken u zich na deze onderzoeken te melden op deze afdeling.

Ten aanzien van de antibioticakuur die u nog heeft (of wellicht net heeft afgerond) zal er tijdens uw opname
o.a. ook nog bloed worden afgenomen. Indien uw ontstekingswaarden te hoog zijn, zal dit helaas gevolgen
hebben voor de geplande ingreep.

In het geval van een spoedoperatie bestaat de mogelijkheid, dat de geplande ingreep zal moeten worden
uitgesteld. Indien dit het geval is, zullen wij proberen u zo spoedig mogelijk hierover te informeren.
Bij vragen en / of opmerkingen kunt u contact opnemen met het secretariaat via telefoonnummer 088-3201170.

Zal maar flink wat te lezen mee nemen voor over het weekend en maandag....
En ach een bezoekje vooraf is denk ik ook geen probleem want die opname vooraf is voor verneveling van de longen vooraf.

Het uur u nadert

 Ik heb vandaag weer eens naar het Antonius gebeld en kreeg te horen dat ik was ingepland voor de operatie kamer op 22 maart! En ja, ze wilden me drie dagen van te voren opnemen om me voor te bereiden. Dus vanaf 19 maart sluit ik ik hier het een en ander af.

Er moeten nog wat onderzoekjes gedaan worden maar die kunnen poliklinisch van te voren gebeuren omdat ik niet zo ver weg woon. Een brief met meer informatie is onderweg.
Er zou nog een echo gemaakt moeten worden en een EEG gemaakt moeten worden, een duplex onderzoek van de hals slagaders (dat is gelukkig al gedaan bij het UMC-U in het kader van een SMART onderzoek) en een TCD ( Trans Cardio Doppler onderzoek).

Heel wat meer dan mij bekend was bij het UMC om nog meer beslagen ten ijs te komen?
Ondertussen heb ik op Youtube nog wat verder gezocht naar opnamen over een Bentall operatie en een Mitralis ring operatie en Maze operatie (wegbranden van zenuwbanen tegen atrium fibrilleren ; zie uitleg door op de laatste link te klikken).

Voor wie interesse heeft kan op de linkjes klikken om ze ook te zien te krijgen.
Meer opnames:  Mitralisklep operatie
Bicuspide Tricuspidalis klep reparatie

Besluit voor de operatie (opdat de blogtitel gaat kloppen:-)

Voortgang gesprek thoraxchirurg Antonius
Na een gesprek afgelopen maandag 28/2/2011 met de thorax chirurch Dr. W.J. Morshuis ben ik er van overtuigd dat er iets moet gebeuren. Ook wat: de Bentall (verdikking aorta vervangen door een buisje en de aortaklep vervangen), mitralis repareren indien mogelijk met het plaatsen van een ring, waardoor de afdichting weer beter wordt, of anders vervangen en een maze odde hartritme problematiek (waar ik 's nachts eigenlijk het meest fysiek last van heb) mogelijk op te heffen of te verminderen.
Opnieuw adviseert hier en specialist om er niet mee te wachten aangezien de oppervlakte van de doorlaat van de aorta klep nog maar 0.7 cm2 is (bij 1 cm2 wordt al vaak besloten tot een ingreep).

Wachten of nu laten doen?
Nu is mijn conditie nog goed en de kans op een geslaagde reparatie daarmee aanmerkelijk groter dan wanneer ik wacht tot de klachten dermate zijn dat niet langer gewacht kan worden.
Ik moet niet verwachten dat als alles goed verloopt dat ik meer capaciteit hebt dan op dit moment. alleen zal deze niet verder afnemen. Dit is gelijk aan wat dokter Engelen van het Diak ook gezegd heeft (die hij trouwens goed kent als collega cardioloog).
Hoe snel het herstel gaat als er zich geen complicaties voordoen? Reken op 3 maanden. De dame voor mij op het spreekuur heeft een leeftijd van 82 jaar en voelt zich weer zo fit als een hoentje na 3 maanden... Klinkt hoopvol!

Risico's?
Wat zijn de risico's in mijn situatie en waar kan ik rekening me houden?
De totale duur van de operatie verwacht hij zal 2.5 uur duren. Als blijkt dat:

1. de klem op de aorta (voor de afdichting van de aorta naar de hart-long machine) te dicht op het goede overblijvende stuk weefsel zit waar het buisje dat het verdikte deel van de aorta moet vervangen op aangesloten moet worden en er te weinig ruimte overblijft om te hechten moet de klem worden opgeschoven. Dit brengt risico mee dat vaten worden afgesloten die de hersenen van bloed voorzien. Dat kan voorkomen worden door twee vaten expliciet open te houden. Alleen als de klam verplaats moet worden koet de temperatuur rond het hart naar 18 graden worden gebracht voordat de toevoer naar de hersenen wordt afgesloten. Dat kan max 1/2 uur. Dan moet de klus geklaard zijn. Hopen dat het niet zo ver zal komen.
2. de mitralis (klep) die voorzien moet worden van een ring (de cardiologen noemen het vaak "ringetje plaatsen") dat deze niet goed afsluit, dan moet alsnog de hele klep vervangen worden. De duur van het vervangen of het afdichten zou even groot zijn (.5 tot een heel uur). 
3. Na afloop kan er een bloeding optreden, die heropenen tot gevolg kan hebben
4. Er kan een tamponade (vochtopeenhoping in het hartzakje) optreden die maakt dat het hart niet meer kan uitzetten; gedeeltelijke (5 cm) of gehele heropening moet plaats vinden
5. Risco op (tijdelijke) uitval is ook aanwezig, maar is klein

Klepkeuze?
Wat voor klep zou ik willen (kunststof of bilogisch; biologisch gaat zoals nu bekend max. 20 jaar mee en moet dan vervangen worden; een kunstof zit er de rest van het leven, maakt lawaai en behoeft ook de rest van het leven bloedverdunners)? Ik geef aan dat ik de voorkeur geef aan een biologische klep, aangezien ik dan geen bloedverdunners meer hoef te slikken. Hij geeft aan dat hij deze keuze (hij is 54 jaar oud en ik 64) ook zou maken. Reden is betere levenskwaliteit zoals hij het noemt, geen bloedverdunners, tegen de tijd dat hij mogelijk vervangen moet worden gaat alles via een katheter (als ze dan nog voldoende geld in de zorgpot hebben om zulke oude besjes als ik tegen die tijd nog prioriteit te geven...).

Overleving van de klep?
Aan de andere kant, wat ook voor een biologische klep pleit, is mijn situatie waarbij ik beter rekening kan houden met een verminderde kans op hoge ouderdom (gezien de staat van mijn longen en darmen naast de hartkwaal). Dat vond ik ook een versterking van de onderbouwing. (vroeger was ik er zeker van dat ik de 35 niet zou halen en dat ik beslist niet aan nageslacht moest denken; het is anders gelopen desondanks.....). Vanuit mijn situatie gaf hij nog aan over de slaagkans dat ik rekening moest houden met 5% kans op failure. Normaal is dat 2.5%,maar in mijn situatie dus iets hoger.

Als de maze ook slaagt kan ik zeker van de bloedverdunners af. De uitkomst is echter lastiger te voorspellen dan bij de Bentall!

Consentronde
Na de uitgebreide uitleg vroeg hij wat ik zou willen besluiten. Ik gaf aan dat ik de operatie wel wilde uitvoeren. Daarna vroeg hij waar ik dat wilde doen. Gezien het feit dat het Antonius dagelijks een Betall doet naast veel andere open hartoperaties koos ik ervoor het hier te laten doen. Gezien de kans op slagen van 95% lijkt me het verantwoord mijn consent te geven gebaseerd op de beeldvorming die ik op dit moment heb.

Hij verwacht dat ik eind maart aan de beurt zou zijn.

Tot zo ver ben ik heel tevreden met de wijze van acteren van alle betrokkenen van het Antonius.
Trouwens bij binnenkomst kreeg een heel andere  indruk van de sfeer dan bij het Diak of het UMC. Ik kan nog niet zo goed benoemen waar dat nu in zit, in de architectuur, opzet, route-aanduiding of de mensen die me te woord stonden of het kopje koffie dat ik naderhand in het gezellige cafetaria nam?

Als ik andere input krijg die mij m'n consent doet intrekken zal ik dat laten weten.
Een hartelijke groet, Émile